Όλοι εσείς που περιμένουμε
να συναντήσουμε το ξημέρωμα
όταν σχολάμε από τη βάρδια και
σας έχει πάρει ο ύπνος
παίρνετε πίσω το άστρο της ημέρας μας
και το βαφτίζετε κακομοιριά.
*********
Όταν δεν πιάνουν τα χάπια
και το αλκοόλ είναι πασέ
όταν τα τσιγάρα καταπίνονται αμάσητα
και η μέσα διαρρύθμιση δεν λέει να
βάλει μπρος το πυροσβεστικό σύστημα
ευτυχώς αρχίζει να ψιθυρίζει μια φωνούλα
σιγανά και γλυκά στον λαιμό ανεβαίνει
φέρνει ένα αμυδρό γελάκι
βγαίνει κάπως σαν λόξιγκας:
κι αν αύριο τους γαμήσουμε εμείς;
********
Δεν υπάρχει καλός και κακός
αλλά κάθε φορά που κάποιος τονίζει
πόσο καλό παιδί είμαι
ανεβαίνει μια αναγούλα
με λέξεις που με φτάσανε ως εκεί
και χτυπιέμαι να ‘χα βγει μαλάκω.
********
Φροντίζω πάντα τα μαξιλάρια των αγαπημένων μου
να είναι καθαρά
σαν να τους παρακαλάω πως μαζί μου ήταν πάντοτε ο ύπνος
ύστερα πάνε σε μέρη που μου απαγορεύεται η είσοδος
μπορεί να είμαι και μαλάκω τελικά
πάντα ανυπομονώ να ξυπνήσουν.
**********
Κρέμομαι από την οθόνη
για το γαμημενο το γλυκόλογο
που όταν έρχεται μυρίζει ψοφίμι
και στεφάνι λίγο πριν πέσουν
βαριά τα μάρμαρα.
αστακο*ιστορίες 