Χτες ανοίγοντας τη βάρδια, βρήκαμε με τον Στέλιο ένα νεκρό περιστέρι στον πεζόδρομο.
Φυσικά γνωρίζαμε οτι εμείς θα χρειαζόταν να το περισυλλέξουμε μιας και βρίσκόταν στην περίμετρο του μαγαζιού. Το αξιόλογο της υπόθεσης είναι πως είχε προηγηθεί μια κουβέντα με τον Στέλιο η οποία είχε καταλήξει σε κάτι βαρύγδουπα συμπεράσματα πως όλα όσα κάνουμε σχετίζονται με τη σχέση μας με τον θάνατο και το σεξ. Ίζι τσίζι.
Με την εμφάνιση του νεκρού περιστεριού κάπως ήρθαμε κι οι δυο αντιμέτωποι με την ευκολία αυτού του συμπεράσματος. Νιώσαμε οτι έπρεπε να αποφασίσουμε εκείνη ακριβώς την στιγμή ποιά ήταν τελικά η σχέση μας με τον θάνατο ( ή το σεξ;;;) με αφορμή αυτό το τυχαίο γεγονός: φυσικά δεν αισθανθήκαμε και ιδιαίτερη δυσφορία για τον τυχαίο θάνατο του περιστεριού, αν και ίσως φορτωθήκαμε το γεγονός και την εικόνα του περισσότερο απ’όσο τελικά διαγνώσαμε.
‘Οσο το περιστέρι παρέμεινε άψυχο στον πεζόδρομο, ένα ζευγάρι το ποδοπάτησε καταλάθος μπροστά στα μάτια μου, καθώς εκείνη την ώρα φιλιόταν κι έχασε τον θάνατο που έχασκε κάτω από τα πόδια του.
Ίσως να ήμασταν κι εμείς αυτοί ή να μπορούσαμε.
Το άτυχο σώμα εναποτέθηκε με μεγάλη φροντίδα στον απέναντι κάδο σκουπιδιών
πλάι σε σχεδόν άδεια μπουκάλια ουίσκι που θα συνταξιδεύσουν μαζί του όπου κι αν πάει, παρακάτω.
Σχεδόν άδεια μπουκάλια γιατί οι τελευταίες σταγόνες που κρατάνε μέσα τα μπουκάλια είναι ικανότατες ποσότητες για να μεθύσουν ένα πτηνό, πόσο μάλλον ένα νεκρό πτηνό.
Σταματήσαμε για λίγο, κοιτάξαμε τον κάδο με συμπόνια και πήγαμε παρακάτω κι εμείς, γιατί είχαμε σφουγγάρισμα.
Να αναφέρουμε εδώ πως το περιστέρι βρέθηκε νεκρό κάτω από γκράφιτι που έγραφε: ΑΝ ΔΕΝ ΓΥΡΊΣΩ ΠΙΣΩ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΘΑ ΔΙΑΛΥΣΩ, και σκέφτομαι πως
ίσως αν αυτό το περιστέρι δεν γυρίσει πίσω με κάποιον τρόπο, ο κόσμος ίσως να διαλυθεί μέσα στον επόμενο μήνα (;)
Ή εντάξει, ίσως έχω δει το γκόστντογκ περισσότερο απ’όσο όσο μέ έπαιρνε.
αστακο*ιστορίες 