1. Έχω χάσει το αγαπημένο μου στυλό
κλαίω απ’το πρωί
το στυλό εμφανίζεται
γράφει πάνω μου
πάλι καλά που ακόμα δεν σε ξέρω.
2. Απόψε στο σαλόνι
έχω χορέψει εφτά ζεϊμπέκικα
σκοντάφτω πέφτω κάτω
σκύβω με αγκαλιάζω
με φιλάω στο στόμα
παίζω όλους τους ρόλους
στο έργο κυλάω μόνη.
3. Λες κι έχουμε κάνει ποτέ
ταξιδάκι αναψυχής
χωρίς κρυμμένο τραύμα.
4. Όταν η παράσταση έκανε δέκα λεπτά διάλειμμα
εγώ πήγα από κει
εσυ πήγες από δω
τίποτα αξιόλογο μάλλον
το σκηνικό ήταν φτωχό
κι εγώ σπαραζω και πονώ.
5. Το καλοκαίρι χωρίζουν οι άνθρωποι
βρίσκονται πάλι τον Σεπτέμβρη
ρωτάς αδιάφορα
πώς πέρασα τις διακοπές μου
τον άλλο μου εαυτό ξέρεις πως
δεν τον βρήκα
και να μας λείπουν
οι δύσκολες ερωτήσεις.
6. Θέλησα απόψε απλά να σου πω
τα βράδια
δεν φοβάμαι πια να περπατάω μόνη
η πόλη είναι άδεια
κι ήρθε ο καιρός να μάθω
ποιοι δεν μ’αγαπούν.
7. Κάτω απ’το μαξιλάρι είναι ένα βαθύ πηγάδι που μέσα κατοικούν οι ψυχές που σ’αγαπούν.
εδώ να συμπληρώσω μόνο πως έχει πλάκα που τόσα χρόνια δεν ήξερα πως αναφέρεται στο δικό σου.
8. Δεν φτάνει που δεν θα περπατήσω πάλι πλάι σου;
χρειάζεται να γράψω και κάτι ακόμη;
9. Να κοιμηθώ στο πάτωμα
να κλείσω και τα μάτια
γιατί υπάρχουν κι άτομα
και το αφήνω εκεί
η συνέχεια μου φαίνεται περιττή.
10. Μονάχη μου παντρεύτηκα
σε βρήκα
σ’ερωτεύτηκα
κι αν ρεζιλεύτηκα
οι φίλοι μ’αγαπούν
και κάνουν πως δεν ξέρουν.
11. Έκλεισες την πόρτα
και απο μέσα μου ακούστηκε
όταν είσαι μαζί μου δεν υπάρχουν σχολεία
φαίνεται απίστευτο
μα λίγο έκλαψα.
12. Ο κόσμος είναι περιφραγμένος
φώναξε κάποιος
και κουράστηκα αχ πόσο
τρέχοντας για να γλιτώσω.
αστακο*ιστορίες 