Το ανάγνωσμα της τελευταίας εβδομάδας ήταν το Ποιός θυμάμαι τον Αλφονς απο τον Κώστα Ακριβό και τελείωσε σήμερα 4:00 τα ξημερώματα, επιβεβαιώνοντας κάτι που σκεφτόμουν εδώ και καιρό, ότι δηλαδή οι καλύτερες μας σκέψεις αν έχουν αποτυπωθεί κάπου αυτό το κάπου είναι σίγουρα στα γράμματα που έχουμε γράψει . Απεσταλμενα ή μη.
Αυτό βρέθηκε γραμμένο σε κάποια επιστολή του Αλφονς:
《Περπατησες ποτέ στην ομίχλη και να τη νιώσεις σαν ένα καινούργιο δέρμα πάνω σου; Έχεις βγει γυμνός στη καταιγίδα; Άφησες τον ήλιο του Αυγούστου να σου τρυπήσει το κρανίο και ‘συ να’σαι ξαπλωμένος σε μια ερημική παραλία, μέχρι που να νιώσεις παραισθήσεις; Αυτός είμαι εγώ! Λίγο ακόμα και θα αισθανθώ σαν ο δέκατος τρίτος θεός των αρχαίων προγόνων Ελλήνων. Λες κάποτε να γινω;》
https://www.captainbook.gr/book/154766/1259428045/poios-thumatai-ton-alfons
Εμεις τα βιβλία μας τα αγοράζουμε πάντα από τον Καπετάνιο γιατί είμαστε συναισθηματικά δεμένοι ..
αστακο*ιστορίες 